 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Лунінцу
Царква на шляху
ад хаты і на шляху
да хаты – царква.
*
Усе словы ад
пылу вавілонскага
крыху шэрыя.
*
Ем зялёпухі.
Смак маленства і міну-
лага стагоддзя.
*
Сон вышывала
чорнымі літарамі.
Крыжыкі спалі.
*
Пад лунінецкі-
мі зоркамі падаюць
грушы. Сьвецяцца...
*
Поўныя вочы
ўспамінаў пад поўняю...
Ветах чакаю.
*
Узіраюся
ў сьнег, сьмех, сьмерць, ня бачу, як
старэюць птушкі.
*
На кроп малады
дожджык крапае. Мыю
старую бульбу.
*
У сівых вачах
памяць пра сіні лён
жывіць надзею.
*
Валошак букет...
Пералічваць ня трэба
на жыцьцё альбо сьмерць.
*
У шыбу грукну
пустой хаты і хоць ёй
прамоўлю: «Свае!»
*
З далоні ў далонь
перасыпаю пясок.
Цяплей і меней...
*
Высыхае ўсё
каля хаты маленства,
але ня сьлёзы.
*
Пеўнева пёрка
і сьлёзы на літарах
у сшытку з хоку.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
